91. (849-860)
பா⁴ரப்⁴ருத் கதி²தோ யோகீ³ யோகீ³ஶ: ஸர்வகாமத:³ ।
ஆஶ்ரம: ஶ்ரமண:, க்ஷாம: ஸுபர்ணோ வாயுவாஹன: ॥ 91 ॥
பாரம்தாங்கும் பரமனாம் வேதம்புகழும் இறைவனாம்
யோகப்பலனு மானவன் யோகியரின் தலைவனாம்
சாதகத்தின் முடிவில்தோன்றும் ஈடிலாச் சமாதியாம்
முயன்றயோகம் முடிவுற பிறவிதாண்டி உதவுவான்
ஊழின்முடிவில் அடங்குவான் ஊழைக்கடக்க படகிவன்
காற்றின்மீது மிதப்பவன் காற்றாய்எங்கும் பறப்பவன்
92. (861-870)
த⁴னுர்த⁴ரோ த⁴னுர்வேதோ³ த³ண்டோ³ த³மயிதா த³ம: ।
அபராஜித: ஸர்வஸஹோ நியன்தானியமோயம: ॥ 92 ॥
வில்லிற்சிறந்த விசயனாம் *கிள்ளிஎடுக்கும் வீரனாம்
அடங்கிடாத ஒருவனாம் அடக்கும்திறனில் தலைவனாம்
வெற்றிகொள்ளும் வீரனாம் போற்றிப்புகழ சூரனாம்
யாவுமே நடத்துவான் யாவுமுறைப் படுத்துவான்
*கிள்ளி எடுக்கும் = பக்தர் நெஞ்சில் ஊழ் வினைக் களைகளைக்
கிள்ளி எடுப்பவன்
93. (871-879)
ஸத்த்வவான் ஸாத்த்விக: ஸத்ய: ஸத்யத⁴ர்மபராயண: ।
அபி⁴ப்ராய: ப்ரியார்ஹோர்ஹ: ப்ரியக்ருத் ப்ரீதிவர்த⁴ன: ॥ 93 ॥
சத்துவத்தின் தத்துவன் சத்துவத்தில் முத்திவன்
உத்தமத்தில் மனம்கனிந்து தந்தருளும் சத்திவன்
தேர்ந்தெடுக்க ஒருவனாம் ஈரநெஞ்சின் சோதியாம்
தினம்தொழவே மூர்த்தியாம் என்றிருக்கும் ஆதியாம்
கணப்பொழுதும் இடைவிடாது நற்செயலைப் புரிபவன்
மனம்கரைந்து தொழுமடியார் மனம்மகிழும் படியிவன்
94. (880-888)
விஹாயஸக³திர்ஜ்யோதி: ஸுருசிர்ஹுதபு⁴க்³விபு⁴: ।
ரவிர்விரோசன: ஸூர்ய: ஸவிதா ரவிலோசன: ॥ 94 ॥
போதம்தரும் பாதனாம் தெரியவரும் பாதையாம்
நிதம்வரும்நல் காலையாம் இதம்தரும்நல் பிறையுமாம்
பகலில்ஒளிரும் சூரியன் இரவில்வான மீன்களாம்
யாவும்அசையக் காரணன் அசைக்கும்வாயு தானிவன்
புவியில்விளைச்ச லானவன் விளைக்குமாத வன்இவன்
95. (889-896)
அனந்தோ ஹுதபு⁴க்³போ⁴க்தா ஸுக²தோ³ நைகஜோக்³ரஜ: ।
அனிர்விண்ண: ஸதா³மர்ஷீ லோகதி⁴ஷ்டா²னமத்³பு⁴த: ॥ 95 ॥
முடிவிலாத தோற்றமாம் வடிவலாத அவியவன்*
முடிவிலாது அருள்பவன் முடிவினுக்கோர் முடிவிவன்
என்றும்மலர்ந்து இருப்பவன் மன்னித்துமே அருள்பவன்
உலகம்யாவும் காப்பவன் விளங்குமற்பு தம்இவன்
*அவி = யாகப் பொருள்
96. (897-905)
ஸனாத்ஸனாதனதம: கபில: கபிரவ்யய: ।
ஸ்வஸ்தித:³ ஸ்வஸ்திக்ருத்ஸ்வஸ்தி: ஸ்வஸ்திபு⁴க் ஸ்வஸ்தித³க்ஷிண: ॥ 96 ॥
காலமாய் இருப்பவன் காலம்கடந்த காவலன்
மிளிரும்சிறந்த கோலனாம் வளருமின்ப மாலனாம்
மங்கலங்கள் அருள்பவன் மங்கலத்தின் வடிவமாம்
மங்கலத்தைக் காப்பவன் மங்கலத்தில் மங்கலம்
97. (906-914)
அரௌத்³ர: குண்ட³லீ சக்ரீ விக்ரம்யூர்ஜிதஶாஸன: ।
ஶப்³தா³திக:³ ஶப்³த³ஸஹ: ஶிஶிர: ஶர்வரீகர: ॥ 97 ॥
சினத்தைஎன்றும் கொண்டிலன் சிறந்தகாதின் குண்டலன்
சக்கரத்தின் ஓர்கரன் சிறந்ததான ஓர்பிரான்
மீறிடவே முடிந்திடா வண்ணமாணை இடுபவன்
கூறிடவே சொல்லினால் முடிந்திடாநல் *பீடவன்
அபயக்குரலில் இறங்குவான் உதவிடவே ஓடுவான்
இதயம்வாடும் உயிர்களுக்கு அமைதிதரும் தாயுமாம்
*பீடு = பெருமை,செருக்கு என இரண்டு பொருள் உண்டு.
நல் பீடு என்பது பெருமை.
நல் பீடவன் என்பது பெருமை உடையவன் என்று குறிக்கும்....
98. (915-922)
அக்ரூர: பேஶலோ த³க்ஷோ த³க்ஷிண:, க்ஷமிணாம்வர: ।
வித்³வத்தமோ வீதப⁴ய: புண்யஶ்ரவணகீர்தன: ॥ 98 ॥
குரூரஎண்ண மற்றவன் கருணைநெஞ்சில் உற்றவன்
கோர ராவணன்தனை நாளைவருக என்றவன்
மிகுந்தமேன்மை தானிவன் விரைந்துதீமை களைபவன்
புகுந்துமனதில் இனிப்பவன் எழுந்துஉலகைக் காப்பவன்
தெரிந்துசெயலைப் புரிவதிலே சிறந்திருக்கும் சிறப்பிவன்
பயத்தைப்போக்கும் நாரணன் தூய்மைநல்கும் நாமனாம்*
*நாமன் = நாமம் கொண்டவன்
99. (923-931)
உத்தாரணோ து³ஷ்க்ருதிஹா புண்யோ து³:ஸ்வப்னநாஶன: ।
வீரஹா ரக்ஷண: ஸன்தோ ஜீவன: பர்யவஸ்தி²த: ॥ 99 ॥
உயர்வைநல்கும் உயர்வவன் தீமைபோக்கும் வாய்மையாம்
தூய்மைசேர்க்கும் மெய்ம்மையாம் தீயகனவு போக்குவான்
கஜனக்காத்த மாலவன் பூஜைதனில் அருள்பவன்
உயிர்கொடுத்த உயிரிவன் உயிர்கள்உய்ய உதவுவான்
100. (932-940)
அனந்தரூபோனந்த ஶ்ரீர்ஜிதமன்யுர்ப⁴யாபஹ: ।
சதுரஶ்ரோ க³பீ⁴ராத்மா விதி³ஶோ வ்யாதி³ஶோ தி³ஶ: ॥ 1௦௦ ॥
முடிவில்லாத வடிவினன் அளவிலாத செல்வனாம்
சினமிலாத மனமிவன் அச்சம்போக்கும் அத்தனாம்*
பல்திறத்தின் விற்பனன் ஆழமான ஓர்மனன்
பலதிசையில் பரவுமாறு திறம்படைத்த ஒருவனாம்
பல்பிறப்பில் புரிந்தகரும பலனளிக்கும் இறைவனாம்
தொல்லுலகைப் படைத்துக்காத்து ஆணையிடும் அரசனாம்
*அத்தன் = தந்தை
101. (941-949)
அனாதி³ர்பூ⁴ர்பு⁴வோ லக்ஷ்மீ: ஸுவீரோ ருசிராங்க³த:³ ।
ஜனநோ ஜனஜன்மாதி³ர்பீ⁴மோ பீ⁴மபராக்ரம: ॥ 1௦1 ॥
உலகமாயை கொண்டுஉயிர்க்கு அறியாமையை விதைத்தவன்
அதனைவென்று வருவதற்கு துணைபுரிந்து அருள்பவன்
அவனையறிந்த உயிர்களுக்கு முக்திநல்கும் சக்தியாம்
இவனிலுறையும் வண்ணம்நெஞ்சில் உள்ளாள்என்றும் லக்ஷ்மியாம்
வீரமிகு தீரனாம்கம் பீரமிகு அழகனாம்
உலகைப்படைத்த காரணன் அதனைத்தாங்கும் நாரணன்
*விலகிடவே நினைக்குமுயிர்க்கு அச்சமூட்டும் காலனாம்
*விலகிடவே = அறத்திலிருந்து விலகிடும்
102. (950-958)
ஆதா⁴ரனிலயோதா⁴தா புஷ்பஹாஸ: ப்ரஜாக³ர: ।
ஊர்த்⁴வக:³ ஸத்பதா²சார: ப்ராணத:³ ப்ரணவ: பண: ॥ 1௦2 ॥
நல்லோர்தங்கும் உறைவிடம் ஊழில்யார்க்கும் ஓரிடம்
மலரின்மலர்ச்சி போன்றவன் கிளர்ச்சிகொண்டு இருப்பவன்
பக்தர்குறையைத் தீர்க்கஇரவும் பகலும்விழித்து இருப்பவன்
உயர்ந்த பதவி அளிப்பவன் உயர்வில் என்றும் நடத்துவான்
உயிரளித்து தோற்றுவான் அன்பளித்துப் போற்றுவன்
அன்பினுக்கு அடிமையாகி சேவகங்கள் செய்பவன்
103. (959-966)
ப்ரமாணம் ப்ராணனிலய: ப்ராணப்⁴ருத் ப்ராணஜீவன: ।
தத்த்வம் தத்த்வவிதே³காத்மா ஜன்மம்ருத்யுஜராதிக:³ ॥ 1௦3 ॥
சத்தியத்தின் தலைவனாம் நித்தியத்தின் உறைவிடம்
உயிர்கள்தங்க இருப்பிடம் அவற்றைஓங்க வளர்ப்பவன்
எதிலும்சார மானவன் எதுவும்அறிந்த வாய்மையாம்
ஒன்றேஎன்று மானவன் என்றும் நிலைத்து நிற்பவன்
104. (967-975)
பூ⁴ர்பு⁴வ: ஸ்வஸ்தருஸ்தார: ஸவிதா ப்ரபிதாமஹ: ।
யஜ்ஞோ யஜ்ஞபதிர்யஜ்வா யஜ்ஞாங்கோ³ யஜ்ஞவாஹன: ॥ 1௦4 ॥
தோன்றும்உலகம் மூன்றையும் தாங்கும்மரமும் ஆனவன்
என்றும்பிறப்பில் ஆழ்த்திடும் மாயவலையை அறுப்பவன்
உற்பத்தியின் பிறப்பிடம் பிறந்திடாத பாட்டனாம்
யாகங்களை ஏற்பவன் யாகங்களின் தலைவனாம்
யோகயாகம் புரிபவன் அவற்றின்மூலம் தெரிபவன்
முயற்ச்சிகொண்டு செய்பவரின் அருகிருந்து உதவுவான்
105. (976-984)
யஜ்ஞப்⁴ருத்³ யஜ்ஞக்ருத்³ யஜ்ஞீ யஜ்ஞபு⁴க் யஜ்ஞஸாத⁴ன: ।
யஜ்ஞான்தக்ருத்³ யஜ்ஞகு³ஹ்யமன்னமன்னாத³ ஏவ ச ॥ 1௦5 ॥
குறையிருந்தும் யாகத்திலே நிறையைமட்டும் கொள்பவ
புரிவதாக அமைந்திருக்கும் யாகம்தனை படைத்தவ
புரியும்யாகம் உனக்கடா.. மகிழ்ந்துஅருள் புரிபவ
யாகப்பொருளும் நீயடா.. யாகப்பலனும் நீயடா..
யாகப்பொருளும் நீயடா.. யாகப்பலனும் நீயடா..
யாகத்தில்நீ ரகசியம் பிறகுபுசிக்கும் அரிசியும்
கொண்டிடுவாய் மகிழ்ச்சியும் அளித்திடுவாய் எழுச்சியும்
விண்டிடவே கண்டிடாத நீயுமேஓர் அதிசயம்..!
106. (985-992)
ஆத்மயோனி: ஸ்வயஞ்ஜாதோ வைகா²ன: ஸாமகா³யன: ।
தே³வகீனந்த³ன: ஸ்ரஷ்டா க்ஷிதீஶ: பாபனாஶன: ॥ 1௦6 ॥
பக்தருக்குள் உறைபவன் என்றும் தன்னில் பிறப்பவன்
சித்தத்திலே மாசுதன்னின் வேரெடுக்கும் சிறப்பவன்
சாமகான நாயகன் சாமகான மேஇவன்
தேவகியின் மைந்தனாய் மனதைமயக்கும் கண்ணனாய்
புவனம்தன்னைப் படைத்தவ வாயில்உலகம் கொண்டவ
உயிர்கள்புரிந்த பாவம்யாவும் களையவந்த வாய்மையே ..!
107. (993-1000)
ஶங்க³ப்⁴ருன்னந்த³கீ சக்ரீ ஶார்ங்க³த⁴ன்வா க³தா³த⁴ர: ।
ரதா²ங்க³பாணிரக்ஷோப்⁴ய: ஸர்வப்ரஹரணாயுத:⁴ ॥ 1௦7 ॥
ஒலிக்கும்சங்க மொன்றொடு ஒளிரும்வாளின் கூரொடு
சுழளும்சக்க ரத்தொடு மிளிருமோர் கரத்தொடு
சிலிர்க்குநாணின் வில்லொடு பிளக்குமந்த கதையோடு
புலியின்வேகம் கொண்டுநீ ரதத்தின் சக்கரத்தொடு*
எடுத்துதீமை கொல்லவே எழுந்துநின்ற திடமும்நீ
விடுத்துப்பன்மை நீங்கிட இருப்பாய்நெஞ்சில் என்றும்நீ..!
சக்கரத்தோடு* = பாரதப் போரில் கண்ணன் ரத சக்கரத்தை ஆயுதமாக எடுத்தல்
________________________________________________________________
LAST
No comments:
Post a Comment